W filmie widzimy na ulicach białe taksówki, w rzeczywistości chilijskie taksówki są czarno-żółte.
Zdjęcia do filmu kręcono w Acapulco i Meksyku (Meksyk).
Film oparty jest na prawdziwym wydarzeniach związanych ze zniknięciem amerykańskiego dziennikarza Charlesa Hormana w 1973 r.
Doszło do bardzo bliskiej współpracy Ed Horman i Joyce Horman (rzeczywistego ojca i rzeczywistej żony głównego bohatera) z Costa-Gavrasem, Sissy Spacek (grała Beth, czyli Joyce) oraz Jackiem Lemmonem (grał Eda Hormana) podczas kręcenia filmu. Po śmierci Pinocheta w grudniu 2006 r., Costa-Gavras powiedział, że i on, i Joyce bardzo żałowali, że Augusto Pinochet nie został rozliczony ze swoich zbrodni.
Lata po premierze filmu badania DNA wykazały, że zwłoki Charlesa Hormana dowiezione z powrotem do Stanów Zjednoczonych rodzinie, nie są ciałem dziennikarza. Joyce Horman wciąż docieka, co stało się z jej mężem po jego zaginięciu.
Fragmenty filmu zawarte są w filmach dokumentalnych "Precious Images" (1986) oraz "The American Film Institute Salute to Jack Lemmon" (1986).
Film kręcono był w bardzo dużej tajemnicy, ponieważ temat podejmowany przez twórców był bardzo kontrowersyjny - CIA potajemnie wspierało rządy Pinocheta.
Nathaniel Davis, w filmie przedstawiony jako Ray Tower, oskarżył wytwórnię Universal Pictures oraz reżysera Costa-Gavrasa o zniesławienie i zażądał 150 mln dolarów odszkodowania. Sąd odsunął oskarżenie. Lew Wasserman, ówczesny szef Universal, tak bardzo wspierał film, że przekonał studio, aby odrzucało wszelkie negocjacje finansowe z Davisem i nie szło na ugodę pozasądową.