To nie jest zły serial, ale sama historia wydaję mi sie o wiele bardziej porywająca.

Najsłabszym elementem serialu jest właściwie jego otoczka. Nie czuję się atmosfery klubu, zwłaszcza w L.A. Średnio dla mnie jest też odwzorowane szaleństwo lat 70 i 80. Serial momentami wydaje się mocno telewizyjny. Klub w L.A. wygląda po prostu jak plan filmowy. Wiem, że chcieli się skupić na businessie od zaplecza, ale wydaje mi się, że serial by wiele zyskał gdyby sceny występów były wyreżyserowane przez kogoś, kto ma smykałkę do teledysków. Nawet muzyka w klubie bardzo oczywiste kawałki, często się powtarzające. Po prostu nie czuję się klimatu tamtych lat ani striptizu. O dziwo sceny nakręcone w N.Y. są o wiele lepsze pod tym względem. Może ekipa jest stamtąd. Prawdopodobnie po prostu za mały budżet.

Pod względem scenariusza dosyć przyzwoita robota, ale były takie momenty, które pachniały mocną infantylnością. Sceny między bossem i przydupasem były po prostu żenujące, dialogi na miarę show dla dzieci. Ubawiło mnie oburzenie żony na VIP karty, zrobiła przemowę na miarę obrońcy praw człowieka, choć była tylko księgową i żoną krętacza. Było to także w sprzeczności do wątku dyskryminacji czarnoskórego striptizera. Przecież musiała o tym wiedzieć. Chyba to powinno to być dla mniej bardziej oburzające, bo chodziło o jej znajomego.

Wydaję mi się także, że w związku z tym, że serial jest na faktach i na podstawie książki, niektóre postacie mogą być wybielane z powodu dealów. Biorąc pod uwagę branżę zaskakujący jest brak wątku eksploatacji seksualnej, mobbingu itd. Takie branże przecież z tego słynną. Postać żony jest trochę sztucznie napisana, co śmierdzi zwłaszcza kiedy zna się finał sprawy.

Aktorsko nieźle. Trochę nie mogłam się przekonać do Kumail Nanjiani, ale później trochę pokazał. Jednak najlepiej chyba wypadła Annaleigh Ashford.